ระบำรบแห่งสันติ

หนังสือเล่มนี้จะว่าไปแล้วมันเป็นผลพวงจากเหตุการณ์กรณีเปรตคำชะโนด(14-13 พ.ค.) ที่ผมมีเหตุ ต้องเข้าไปเกี่ยวข้องด้วยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ก็ก็เห็นจะไม่ผิดนัก หากงานเขียนเชิงแนวคิด-ภูมิปัญญาของคนๆหนึ่งแยกไม่ได้กับ ชีวทัศน์และวิถีชีวิต ของคนผู้นั้นด้วยแล้ว หนังสือเล่มนี้ก็ได้เปิดเผยด้านๆนี้ของตัวผลและสถานะทางญาณวิทยาของผม ออกมาอย่างชัดแจ้ง ซึ่งน่าจะทำให้ "ผู้อ่านสามารถใช้ประโยชน์จากความคิดและแบบอย่างของสุวินัยได้อย่างรอบคอบรัดกุมขึ้นโดยไม่ผลีผลามเชื่อหรือเดิน
ตามโดยขาดสติวิจารณญาณได้" (เกษียร เตชะพีระ)

หนังสือเล่มนีเของผมจึงไม่ใช่คำแก้ต่าง - แก้ตัวของผมในกรณีเปรตคำชะโนดแม้แต่น้อยเลย เพียงแต่ถ้าหากผู้อ่านอยากทราบ "ความจริง" - ของเหตุการณ์กรณีนี้ ท่านผู้อ่านจะละเลย "ความจริงของตัวผม" ที่เข้าไปรับรองความจริง (บางส่วน) ของ "อาจารย์กู้"ไม่ได้เลย…มันเป็นความปรารถนาอย่างยิ่งยวดของผมที่จะให้ผู้อ่านได้รับและสามารถใช้ประโยชน์จากความคิดและแบบอย่างแห่งวิถีของผมได้ ผลจึงเขียนหนังสือเล่มนี้ออกมาควบคู่กับ "หัวใจมังกร" (มังกรบูรพา2) ซึ่งเน้นเรื่อง แก่นความคิดของผม ขณะที่ในหนังสือ "ระบำรบแห่งสันติ" (มังกรบูรพา3) เล่มนี้จะเน้นเรื่อง วิถีของผม ที่สัมผัสจับต้องได้จากเหตุการณ์กรณีเปรตคำชะโนดนี้

"ความจริงก็คือความจริง" ไม่ว่าจะเป็นความจริงของผมหรือใครๆ ก็ตามที่เข้ามาเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นี้ ในที่สุดมันคงเป็นที่ประจักษ์แก่สังคมนี้ไม่ช้าก็เร็ว ไม่ว่า "ใคร" ที่ผมว่านี้จะเป็นสื่อหรือบุคคลที่มีส่วนร่วมในเหตุการณ์นี้ก็ตาม ส่วน "มังกรบูรพา 4" ที่ผมจะเขียนออกมาในปีพ.ศ 2544 (ค.ศ.2001) เพื่อรับศตวรรษใหม่นี้ ผมคงจะกลับไปกอบกู้ฟื้นฟู "รากฐานเดิม" ของสังคมนี้โดยเฉพาะ พุทธธรรมในบริบทของโลกาภิวัฒน์และภูมิปัญญาล้ำยุคของตะวันตกเพื่อให้เกิดวิวัฒนาการทางจิตแก่ผู้คนในสังคมนี้ให้จงได้โปรดเมตตาติดตามงานเขียนของผมต่อไปเหมือนเช่นเคย

ด้วยจิตคารวะ
สุวินัย ภรณวลัย
19 มิ.ย. 2543
ธรรมศาสตร์,ท่าพระจันทร์
ประเทศไทย