ยอดคนวิถีเซน

รายละเอียด

การ ฝึกสมาธิเป็นสิ่งสำคัญก็จริง แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ การรักษาใจที่มีสติของเธอในปัจจุบันขณะให้ได้ ในแต่ละขณะ  ... จากขณะหนึ่งไปสู่อืกขณะหนึ่ง   "การนั่งทางกาย"ใม่ใช่สิ่งจำเป็น เพราะนั่นเป็นเพียงรูปแบบภายนอกเท่านั้น

ที่สำคัญยิ่งกว่าคือ "การนั่งทางจิต" เพราะการนั่งที่แท้จริงนั้น หมายถึงตัดความคิดใดๆทั้งปวง และประคองจิตไม่ให้หวั่นไหวในแต่ละขณะจิต   เซนที่แท้จริงหมายถึง ความกระจ่างแจ้งของจิต อันเป็นสภาวะที "ไม่รู้" "ไม่ทราบ" ก่อนที่จะมีความคิดบังเกิดขึ้น

ถ้าเธอสามารถรักษาสภาวะจิตนี้ได้ ในขณะที่เธอขับรถยนต์หรือเล่นเทนนิส  มันก็จะกลายเป็นเซนในการขัรถ หรือเซนในการเล่นเทนนิส และนี่แหละคือ ปฏิบัติการที่แท้ของเซน 

ยอดคนวิถีเซน Life & Enlightement เล่มนี้นับเป็นผลงาน อันดับที่สองในงานซีรี่ส์ชุดยอดคนของอาจารย์สุวินัย ภรณวลัย ต่อจาก “ยอดคน Heart & Soul”

เนื้อหาส่วนใหญ่ก็ยังเป็นการรวบรวมงานเขียนของท่านเช่นเดิม โดยได้คัดสรรเอาเฉพาะเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับปรัชญาเซน และ ชี่กง เพื่อ การพัฒนา ศักยภาพของชีวิตทั้งทางด้าน กาย ใจ และจิตวิญญาณ โดยสะท้อนภาพชีวิตของบุคคลต่างๆ ซึ่งมีประสบการณ์ประจักษ์แจ้งในสัจธรรม ไม่ว่าจะเป็นปรมาจารย์เซนหลายๆ ท่าน

ยามเอื้อมมือคว้าดวงจันทร์ในบ่อน้ำยังพบความว่างเปล่า

สัจธรรมแห่งชีวิตที่แท้ก็เป็นเช่นเดียวกัน แม้มองเห็นแต่ไม่สามารถจับต้องได้ แม้ดูเหมือนว่า มีการเกิดขึ้นหรือดำรงอยู่แท้จริงแล้วกลับไม่มีอะไร

ปรัชญาเซน มักเปรียบดวงจันทร์เป็นดั่งการเผยตัวแห่ง พุทธภาวะ หรือ ความรู้แจ้ง เพราะในความเป็นจริง ตัวตนของพุทธภาวะเองก็หาได้มีไม่

การศึกษา เซน กับ เต๋า จึงมิได้อยู่ที่ว่าจะทำอย่างไร
ถึงจะหยิบจับภาพดวงจันทร์บนผิวน้ำขึ้นมาได้
หรือจะทำอย่างไรจึงจะเดินทางไปยังดวงจันทร์
แต่อยู่ที่การเปลี่ยนแปลงโลกทัศน์ของผู้ฝึกฝนให้ตระหนักรู้ว่าภาพดวงจันทร์ที่เห็นนั้นเป็นเพียง เงาสะท้อน ต่างหาก
และก็ไม่มีความจำเป็นต้องเดินทางไปยังดวงจันทร์
เพราะหากท่านไปถึงแล้วย่อมไม่สามารถชื่นชมความงามของดวงจันทร์อันเป็นภาพที่ปรากฎบนพื้นพิภพได้

อย่างไรก็ดีการเข้าถึง ความจริงแท้อันสูงสุด มิอาจเกิดขึ้นได้จากการอ่านและทำความเข้าใจเพียงส่วนเดียว
ตำรับตำราเกี่ยวกับ เซน และ ชี่กง นับแต่โบราณมีอยู่จำนวนมากมายมหาศาล
แต่ผู้อ่านจะไม่สามารถเข้าถึงความล้ำลึกของมันได้เลยหากปราศจากการปฏิบัติ
นั่นเป็นเพราะว่า ความเข้าใจ ยังมิใช่ การเข้าถึง
การอาศัยเพียงแต่คำอธิบายทางทฤษฎีที่เป็นเพียงแค่ภาษาคำพูดซึ่งมีขีดจำกัดในการสื่อความหมายไปสู่จิตใจของผู้คนยังไม่เพียงพอ

เพราะฉะนั้นในการ ถ่ายทอด เซน และ เต๋า จึงมักใช้วิธีการอื่นที่นอกเหนือไปจากคำพูด
เพื่อให้ผู้ฝึกฝนสามารถเข้าถึงประสบการณ์อันประจักษ์แจ้งในการเป็นหนึ่งเดียวกับสภาวะของ เซน หรือ เต๋า

อย่างน้อยหนังสือเล่มนี้ก็พยายามที่จะทำเช่นนั้น