ยอดคนอริยะ

 
แล้วความเป็นยอดของคนผู้หนึ่งควรค่าแก่การยอมรับนับถือจากหมู่ ชนจำนวนมากใช่หรือไม่?

“มิได้ !! ความเป็นยอดมิใช่ตัววัดคุณค่าแห่งการยอมรับ หากแต่ว่า ยังต้องตั้งอยู่บนเส้นทางอันประเสริฐจึงนับได้ว่าเป็นวิถีทางอันแท้จริง” สุวินัยตอบ อีกเช่นเดิม

และก็มีแต่ผู้ที่แสวงหาเส้นทางนี้เท่านั้นจึงควรค่าแก่การถูกเรียกขาน ว่าเป็น “ผู้มีใจอันประเสริฐ” หรือ “ผู้เป็นอริยะ”       

...ในหมู่ของปุถุชนนั้น “ผู้เป็นอริยะ” คือ บุคคลที่หากได้ยากยิ่ง เนื่อง จากว่าทั้งความคิด การกระทำของเขา แตกต่างกับปุถุชนคนทั่วไป เพราะว่าพวกเขา ล้วนมีจุดมุ่งหมายที่แน่ชัดคือ มีชีวิตอยู่เพื่อพัฒนายกระดับจิตใจของตนโดยไม่ย่อท้อ ต่อความยากลำบาก และไม่หวั่นเกรงแม้จะต้องแลกด้วยชีวิต

 
และ “ผู้เป็นอริยะ” ก็คือผู้ที่สามารถดำดิ่งลงสู่ใต้ทะเลใจลึกนับร้อย เชียะเพื่อค้นหาคำตอบของชีวิตโดยไม่เกรงกลัวต่ออันตรายใดๆ

เช่นนั้นแล้ว กว่าที่คนๆ หนึ่งจะกลายมาเป็น “อริยะ” ได้เขาจะต้องผ่าน พบอะไรมาบ้าง ?