เนื้อหาของวิชาที่ฝึกในกิจกรรมครั้งที่ 13
ของชมรมมังกรธรรม
วันเสาร์ที่ 11 สิงหาคม 2555
(บันทึกประสบการณ์การฝึกโดย เมฆ)
การฝึกในวันนี้ เริ่มต้นด้วยการฉาบลมปราณ 108 ครั้ง แต่ครั้งนี้อาจารย์สุวินัยแทรกเคล็ดวิชาลมปราณเสื้อคลุมเหล็กในจังหวะที่ยันแขนดันท้องฟ้าซึ่งเป็นกระบวนท่าสุดท้ายของท่าฉาบ โดยอาจารย์จะทดสอบพลังด้วยการฟาดไม้พลองที่ท้องในขณะที่กักพลัง และเนื่องจากครั้งนี้ผมกับเพื่อนมาสาย (อีกแล้ว) จึงได้แต่ฝึกฉาบลมปราณด้านนอกศาลา (คนอื่นฝึกในศาลา) จนอาจารย์ตามมาทดสอบฟาดไม้ที่ท้องในตอนจบ ผลที่ได้คือไม่สามารถทนรับพลังได้จนต้องขยับเท้าถอยหลังไป 1 ก้าว การมาสายครั้งนี้ส่งผลให้ถูกทดสอบแค่ครั้งเดียว แต่ก็ยังดีที่ทำให้รู้ว่า เราเพ่งความสนใจไปกับการกักพลังที่ท้องมากเกินไปจนลืมความสำคัญของการวางฐานที่เท้าซึ่งต้องยึดแน่นกับพื้น
การฝึกต่อไปอาจารย์ทวนท่าพื้นฐานมวยสกุลเฉินอีกครั้ง (ทบทวนได้จากเนื้อหาการฝึกวันเสาร์ที่ 28 กค.) กระบวนท่านี้ คือการฝึกพลังจม น้ำหนักของศูนย์พลังทั้งหมดจะจมไปที่เท้าทั้งสองข้างยึดติดกับพื้นดิน เมื่อพวกเราเริ่มฝึกกระบวนท่าจนชำนาญ อาจารย์จึงทดสอบโดยการให้เพื่อนกระโดดขึ้นเหยียบหน้าขาทั้งสองข้าง ซึ่งนอกจากจะเป็นการทดสอบพลังจมแล้ว ยังเป็นการฝึกการทรงตัวของผู้อยู่ด้านบนด้วย (ดูภาพประกอบ)
หลังจากฝึกพลังจม อาจารย์สาธิตการกระโดดเตะ 2 จังหวะกลางอากาศ และการเตะ 2 จังหวะกับต้นไม้ จากกระโดดเตะ เป็นการเดินกระโดดเตะ และวิ่งกระโดดเตะ ซึ่งในการเตะจังหวะที่ 2 นั้นต้องเป็นช่วงที่เรากระโดดถึงจุดสูงสุด
เมื่ออาจารย์เห็นทุกคนวิ่ง กระโดดเตะจนเหนื่อยได้ที่จึงเรียกรวมตัวและพาไปปูเสื่อฝึกกุลฑาลิณีโยคะที่กลางสวน
ท่าแรกคือ ท่านอนศพ ต่อด้วยท่าคันไถ ท่าโต๊ะ และทบทวนท่าโยคะท่าอื่น ๆ ที่เคยเรียนมา จนมาสู่ท่าศีรษะอาสนะ เป็นครั้งแรกที่ผมทรงตัวอยู่ในท่านี้ได้เกิน 1 นาที โดยมีพี่เอกคอยระวังอยู่ใกล้ ๆ ผมรู้สึกว่าการฝึกท่านี้บนดิน ง่ายกว่าการฝึกบนเสื่อที่ปูทับบล็อคคอนกรีตที่ศาลามาก หลังจากนั้นอาจารย์ก็ให้ฝึกหกสูงเท้าชี้ฟ้า ระหว่างการฝึกอาจารย์แนะนำอีกวิธี คือการหกสูงพิงต้นไม้และฝึกวิดพื้น สำหรับการฝึกเมื่ออยู่คนเดียว
เมื่อหกสูงวิดพื้นกันไปสักพัก อาจารย์สอนการกำหมัดวิดพื้น ซึ่งการฝึกด้วยวิธีนี้ต้องออกแรงเกร็งบริเวณข้อมือมากเพื่อให้มือทรงอยู่ในท่ากำหมัด เมื่อข้อมือเริ่มแข็งระดับหนึ่ง อาจารย์จึงแนะให้วิดพื้นมือเดียว แยกขาให้กว้างที่สุด โดยฝึกทั้งท่าวิดพื้นมือเดียวธรรมดาสลับกับการกำหมัดวิดพื้น
การวิดพื้นมือเดียวในทันทีนั้นเป็นเรื่องยากมาก แต่พอผมค่อย ๆ ฝึกไปตามขั้นตอน เริ่มจากวิดพื้นด้วยมือสองข้าง เปลี่ยนท่าวิดพื้นเป็นกำหมัด ร่างกายจะค่อย ๆ เริ่มปรับสมดุลตามลำดับและรู้เองโดยธรรมชาติว่าส่วนใดที่รับน้ำหนักมากที่สุด ส่วนใดต้องเกร็งพลัง และสุดท้ายเมื่อเริ่มวิดพื้นมือเดียว จึงเข้าใจว่าทั้งหมดนี้คือการฝึกทั้งสมดุลร่างกาย และรวมพลังที่ข้อมือไปพร้อม ๆ กันนั่นเอง
เมื่อฝึกท่าต่าง ๆ ของโยคะเสร็จ ก็มาฝึกกุลฑาลิณีโยคะกันต่อ โดยเหมือนกับทุก ๆ ครั้ง คือ แขม่วท้อง 108 ครั้ง เมื่อครบก็ให้หายใจเข้าจากก้นกบพุ่งขึ้นเป็นลูกศรไปยังกลางศีรษะ และปล่อยออกทางกลางศีรษะในจังหวะหายใจออก ทำแบบนี้ 9 ครั้ง สลับกับการแขม่วท้องเรื่อย ๆ
สุดท้ายของการฝึกวันนี้อาจารย์สุวินัยให้ทุกคนเลือกที่นั่งบริเวณหน้าคูน้ำเพื่อฝึกสมาธิตามวิถีเซนตามฉบับญี่ปุ่นโดยอาจารย์จะถือพัดเดินไปมา และฟาดไหล่ผู้ที่หลุดจากสมาธิ พอนั่งบริกรรมไป ได้ยินเสียงพัดสัมผัสเนื้อไป จิตพวกเราในจังหวะนั้นมันช่างสงบแบบแปลก ๆ ดีจริง ๆ (หวังว่าคงจะไม่มีรูปภาพประกอบของผู้โชคร้ายนะครับ ; )