คมดาบซากุระ 2 : ผู้หญืงที่ผมรู้จัก 4 โดย ชวินทร์ ลีนะบรรจง และ สุวินัย ภรณวลัย (27 สิงหาคม 2557)
ผู้หญิงที่ผมรู้จัก 4
โดย ชวินทร์ ลีนะบรรจง และ สุวินัย ภรณวลัย
27 สิงหาคม 2557
ถ้ากล่าวถึงผู้หญิงที่ชื่ออะกินะ นะกะโมริ (中森明菜) และ มัทซึดะ เซโกะ (松田聖子) แล้วก็มักจะหลีกเลี่ยงไม่พ้นที่จะต้องตอบคำถามว่าทั้งคู่ใครเก่งกว่ากัน เรียกได้ว่าเป็นคู่แข่งไปโดยปริยายก็ว่าได้
เหตุก็พอจะเข้าใจได้ เพราะทั้งคู่เป็นดาวรุ่งพุ่งแรงที่แจ้งเกิดและโด่งดังมาในยุคสมัยเดียวกัน คือในช่วงปี 1980-9 และทั้งคู่ยังไม่มีใครเลิกออกจากวงการร้องเพลง ที่สำคัญต่างฝ่ายต่างก็มีแฟนๆ ติดตามอีกเป็นโขยง ผู้เขียนจึงอยากเสนอมุมมองที่เป็นรูปธรรมที่ใช้ความชอบหรือัตวิสัยส่วนตนให้ น้อยที่สุดและอ้างอิงได้ดังต่อไปนี้
มีรายการจัดอันดับเพลงทางโทรทัศน์ที่ทำให้ผู้เขียนและอีกหลายคนได้ รู้จักผู้หญิงมากขึ้นอีกหลายคนชื่อ เดอะ เบสเทน (ザ・ベストテン) ที่ออกอากาศอย่างต่อเนื่องและครอบคลุมในช่วงเวลาดังกล่าว (1978-1989) วิธีการจัดอันดับเพลงก็ได้มาจาก ยอดขายแผ่นเสียง+การออกอากาศเพลงทางวิทยุ+ไปรษณียบัตรขอเพลงที่มีไปถึงผู้ จัดรายการเพลงทางวิทยุ ในแต่ละสัปดาห์โดยมีการให้น้ำหนักจากยอดขายแผ่นและไปรษณีย์บัตรเป็นสำคัญ ประมาณร้อยละ 30-45 ของทั้งหมด ขณะที่เพลงจากวิทยุมีประมาณร้อยละ 10 ของทั้งหมด
คะแนนในเพลงยอดนิยมที่เข้า 10 อันดับแรกในแต่ละสัปดาห์จึงได้มาจากกระจายตัวไม่เฉพาะแต่เพียงยอดขายแผ่น เสียงเพลงดังกล่าวแต่ยังรวมไปถึงการขอเพลงจากแฟนเพลงทางบ้านผ่านไปรษณีย์ บัตรอีกด้วย อย่าลืมว่าโลกไซเบอร์ที่เป็นดิจิตอลในขณะนั้นยังไม่เกิด
สถิติจากผลการจัดอันดับคัดเลือกมาเฉพาะของทั้งคู่จากรายการเดอะ เบสเทนปรากฏดังนี้
อะกินะมาเป็นที่ 1 มีเพลงที่อยู่ในอันดับหนึ่งมากถึง 69 สัปดาห์และมากกว่าศิลปินทุกคน ส่วนเซโกะมาเป็นที่ 3 มี 44 สัปดาห์
อะกินะมีเพลง เซคเคนเลิฟ (セカンド・ラブ) และ เซโกะ มีเพลงฮิโทะมิวะ ไดอามอนโดะ (瞳はダイアモンド) ติดอันดับ 1 ติดต่อกัน 8 สัปดาห์เท่ากัน อันดับ 1 ติดต่อกันมากที่สุด 24 สัปดาห์
เพลงติดอันดับ 1 เซคเคนเลิฟ (セカンド・ラブ) ของอะกินะได้ 9839 แต้มมากที่สุดเป็นลำดับที่ 12 ขณะที่ Strawberry Time ของเซโกะได้ 9832 แต้มมากที่สุดเป็นลำดับที่ 13 อันดับหนึ่งเป็นเพลง Y.M.C.A.ของ ไซโจ้ ฮิเดกิ ได้ 9,999 แต้มจาก 10,000 แต้ม
อะกินะมีเพลงเข้ารายการนี้ (ติดอันดับ 1-10) ถึง 224 สัปดาห์เป็นลำดับที่ 2 เฉือนเซโกะเพียง 1 ครั้ง 223 สัปดาห์เป็นลำดับที่ 3 ส่วนอันดับที่ 1 เข้า 247 สัปดาห์
เซโกะเอาชนะโดยมีจำนวนเพลง 25 เพลงที่เข้ารายการ มากเป็นลำดับที่ 3 ซึ่งมากกว่าอะกินะที่เป็นลำดับที่ 4 เพียง 2 เพลง
อะกินะมาเป็นลำดับแรกที่มีจำนวนเพลง 17 เพลงที่ได้อันดับ 1 เฉือนเอาชนะเซโกะที่เป็นลำดับสองไป 2 เพลง
อะกินะมีเพลงที่เข้าอันดับ 1 ในสัปดาห์แรกที่แผ่นออกขายถึง 4 เพลงคือ คิตะวิง (北ウイング) (1984.1.19)、 十戒 (1984.8.16)、Desire(1986.2.20)、TANGO NOIR (1987.2.19) ขณะที่เซโกะมีเพลงดียวคือ 白いパラソル (1981.8.13)
ก่อนจะจบก็มีเพลงจาก “ผู้หญิงที่ผมรู้จัก” มาแนะนำเช่นเคย
เพลงแรกที่อยากแนะนำคือการร้องเพลงคู่ที่เรียกว่า Duet ซึ่งไม่ค่อยเคยเห็นสำหรับศิลปิน เช่น อะกินะ เธอร้องเพลงของ โทคุนะงะ ฮิเดกิ ชื่อ Rainy Blue คู่กับเขา ส่วนเพลงที่สองร้องเพลงของเธอเอง โชโจะ เอ คู่กับ ฮามะซะกิ อะยุมิ “อะยุจัง”
http://www.youtube.com/watch?v=I9jHLS9NXD0 Rainy Blue (Akina Nakamori & Tokunaga Hideaki Duet)
http://www.yourepeat.com/watch/?v=Qr1GQrl8iYI Shojo A (Nakamori Akina & Hamasaki Ayumi)
ส่วนเพลงที่สามผู้อ่านคงเคยได้ยิน ซะกะโมโตะ เคียว ร้องแต่อาจไม่เคยคิดว่า เซโกะ เธอจะเอาไปร้องด้วย แปลกดีครับ
http://www.youtube.com/watch?v=lXklGhz6erQ Bob James Quintet with Seiko Matsuda
สุดท้ายแต่ยังไม่ท้ายสุด เพลง S.O.S. ของนักร้องคู่หญิงที่โด่งดังและเซ็กซี่ไม่แพ้ใครในยุคสมัยของเธอ พิงค์เลดี้ ที่ทั้ง อะกินะ และ เคียวโกะ โคอิสุมิ (ซินดี้ ลอปเปอร์ญี่ปุ่น) นำมาร้องใหม่ในสไตล์ที่น่ารัก
http://www.youtube.com/watch?v=VbKXHvv6E7Q&index=1&list=PLt-Ntg1j4vjjWriKj_lIybXMSW-eRIZbT S.O.S.
โดย ชวินทร์ ลีนะบรรจง และ สุวินัย ภรณวลัย
27 สิงหาคม 2557
ถ้ากล่าวถึงผู้หญิงที่ชื่ออะกินะ นะกะโมริ (中森明菜) และ มัทซึดะ เซโกะ (松田聖子) แล้วก็มักจะหลีกเลี่ยงไม่พ้นที่จะต้องตอบคำถามว่าทั้งคู่ใครเก่งกว่ากัน เรียกได้ว่าเป็นคู่แข่งไปโดยปริยายก็ว่าได้
เหตุก็พอจะเข้าใจได้ เพราะทั้งคู่เป็นดาวรุ่งพุ่งแรงที่แจ้งเกิดและโด่งดังมาในยุคสมัยเดียวกัน คือในช่วงปี 1980-9 และทั้งคู่ยังไม่มีใครเลิกออกจากวงการร้องเพลง ที่สำคัญต่างฝ่ายต่างก็มีแฟนๆ ติดตามอีกเป็นโขยง ผู้เขียนจึงอยากเสนอมุมมองที่เป็นรูปธรรมที่ใช้ความชอบหรือัตวิสัยส่วนตนให้ น้อยที่สุดและอ้างอิงได้ดังต่อไปนี้
มีรายการจัดอันดับเพลงทางโทรทัศน์ที่ทำให้ผู้เขียนและอีกหลายคนได้ รู้จักผู้หญิงมากขึ้นอีกหลายคนชื่อ เดอะ เบสเทน (ザ・ベストテン) ที่ออกอากาศอย่างต่อเนื่องและครอบคลุมในช่วงเวลาดังกล่าว (1978-1989) วิธีการจัดอันดับเพลงก็ได้มาจาก ยอดขายแผ่นเสียง+การออกอากาศเพลงทางวิทยุ+ไปรษณียบัตรขอเพลงที่มีไปถึงผู้ จัดรายการเพลงทางวิทยุ ในแต่ละสัปดาห์โดยมีการให้น้ำหนักจากยอดขายแผ่นและไปรษณีย์บัตรเป็นสำคัญ ประมาณร้อยละ 30-45 ของทั้งหมด ขณะที่เพลงจากวิทยุมีประมาณร้อยละ 10 ของทั้งหมด
คะแนนในเพลงยอดนิยมที่เข้า 10 อันดับแรกในแต่ละสัปดาห์จึงได้มาจากกระจายตัวไม่เฉพาะแต่เพียงยอดขายแผ่น เสียงเพลงดังกล่าวแต่ยังรวมไปถึงการขอเพลงจากแฟนเพลงทางบ้านผ่านไปรษณีย์ บัตรอีกด้วย อย่าลืมว่าโลกไซเบอร์ที่เป็นดิจิตอลในขณะนั้นยังไม่เกิด
สถิติจากผลการจัดอันดับคัดเลือกมาเฉพาะของทั้งคู่จากรายการเดอะ เบสเทนปรากฏดังนี้
อะกินะมาเป็นที่ 1 มีเพลงที่อยู่ในอันดับหนึ่งมากถึง 69 สัปดาห์และมากกว่าศิลปินทุกคน ส่วนเซโกะมาเป็นที่ 3 มี 44 สัปดาห์
อะกินะมีเพลง เซคเคนเลิฟ (セカンド・ラブ) และ เซโกะ มีเพลงฮิโทะมิวะ ไดอามอนโดะ (瞳はダイアモンド) ติดอันดับ 1 ติดต่อกัน 8 สัปดาห์เท่ากัน อันดับ 1 ติดต่อกันมากที่สุด 24 สัปดาห์
เพลงติดอันดับ 1 เซคเคนเลิฟ (セカンド・ラブ) ของอะกินะได้ 9839 แต้มมากที่สุดเป็นลำดับที่ 12 ขณะที่ Strawberry Time ของเซโกะได้ 9832 แต้มมากที่สุดเป็นลำดับที่ 13 อันดับหนึ่งเป็นเพลง Y.M.C.A.ของ ไซโจ้ ฮิเดกิ ได้ 9,999 แต้มจาก 10,000 แต้ม
อะกินะมีเพลงเข้ารายการนี้ (ติดอันดับ 1-10) ถึง 224 สัปดาห์เป็นลำดับที่ 2 เฉือนเซโกะเพียง 1 ครั้ง 223 สัปดาห์เป็นลำดับที่ 3 ส่วนอันดับที่ 1 เข้า 247 สัปดาห์
เซโกะเอาชนะโดยมีจำนวนเพลง 25 เพลงที่เข้ารายการ มากเป็นลำดับที่ 3 ซึ่งมากกว่าอะกินะที่เป็นลำดับที่ 4 เพียง 2 เพลง
อะกินะมาเป็นลำดับแรกที่มีจำนวนเพลง 17 เพลงที่ได้อันดับ 1 เฉือนเอาชนะเซโกะที่เป็นลำดับสองไป 2 เพลง
อะกินะมีเพลงที่เข้าอันดับ 1 ในสัปดาห์แรกที่แผ่นออกขายถึง 4 เพลงคือ คิตะวิง (北ウイング) (1984.1.19)、 十戒 (1984.8.16)、Desire(1986.2.20)、TANGO NOIR (1987.2.19) ขณะที่เซโกะมีเพลงดียวคือ 白いパラソル (1981.8.13)
ก่อนจะจบก็มีเพลงจาก “ผู้หญิงที่ผมรู้จัก” มาแนะนำเช่นเคย
เพลงแรกที่อยากแนะนำคือการร้องเพลงคู่ที่เรียกว่า Duet ซึ่งไม่ค่อยเคยเห็นสำหรับศิลปิน เช่น อะกินะ เธอร้องเพลงของ โทคุนะงะ ฮิเดกิ ชื่อ Rainy Blue คู่กับเขา ส่วนเพลงที่สองร้องเพลงของเธอเอง โชโจะ เอ คู่กับ ฮามะซะกิ อะยุมิ “อะยุจัง”
http://www.youtube.com/watch?v=I9jHLS9NXD0 Rainy Blue (Akina Nakamori & Tokunaga Hideaki Duet)
http://www.yourepeat.com/watch/?v=Qr1GQrl8iYI Shojo A (Nakamori Akina & Hamasaki Ayumi)
ส่วนเพลงที่สามผู้อ่านคงเคยได้ยิน ซะกะโมโตะ เคียว ร้องแต่อาจไม่เคยคิดว่า เซโกะ เธอจะเอาไปร้องด้วย แปลกดีครับ
http://www.youtube.com/watch?v=lXklGhz6erQ Bob James Quintet with Seiko Matsuda
สุดท้ายแต่ยังไม่ท้ายสุด เพลง S.O.S. ของนักร้องคู่หญิงที่โด่งดังและเซ็กซี่ไม่แพ้ใครในยุคสมัยของเธอ พิงค์เลดี้ ที่ทั้ง อะกินะ และ เคียวโกะ โคอิสุมิ (ซินดี้ ลอปเปอร์ญี่ปุ่น) นำมาร้องใหม่ในสไตล์ที่น่ารัก
http://www.youtube.com/watch?v=VbKXHvv6E7Q&index=1&list=PLt-Ntg1j4vjjWriKj_lIybXMSW-eRIZbT S.O.S.
เนื้อหาที่เกี่ยวข้อง
Powered by
MakeWebEasy.com